Dlaczego fizjoterapia stomatologiczna w Fizjoklinice?

Fizjoterapia stomatologiczna w Fizjoklinice to pewność najwyższej jakości usług gwarantowanej przez naszych fizjoterapeutów – dr. Tomasza Marciniaka oraz mgr Weronikę Kruk-Majtykę.

Praca dydaktyczna i naukowa na Wydziale Rehabilitacji AWF Warszawa pozwala im na bieżąco śledzić najnowsze trendy w nauce dotyczące diagnostyki i leczenia zaburzeń skroniowo-żuchwowych, bruksizmu, bólów głowy czy kręgosłupa szyjnego, a także fizjoterapii w chirurgii twarzowo-szczękowej (ortognatycznej).

Nasi fizjoterapeuci rozszerzają swoje doświadczenie kliniczne w pracy z pacjentami i stale podnoszą kwalifikacje poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju szkoleniach w kraju i za granicą.

Dodatkowo oboje są instruktorami kursów podyplomowych z obszaru fizjoterapii stomatologicznej i szkolą lekarzy (stomatologów, ortodontów, chirurgów), logopedów oraz fizjoterapeutów.

Wstęp

Fizjoterapia stomatologiczna zajmuje się badaniem funkcjonalnym oraz terapią tkanek układu stomatognatycznego odpowiedzialnych za żucie, mowę, połykanie czy ekspresję emocji. Przede wszystkim należy tu wymienić: mięśnie żucia, stawy skroniowo-żuchwowe oraz układ nerwowy, który koordynuje pracę całego układu. Ocenie i leczeniu podlegają także pozostałe mięśnie szyi i głowy oraz odcinek szyjny kręgosłupa, które są ściśle ze sobą powiązane.

 

Objawy w obrębie narządu żucia określa się ogólnym terminem zaburzeń skroniowo-żuchwowych (TMD), a należą do nich ból i sztywność mięśni żucia, ból stawu skroniowo-żuchwowego, trzaski stawowe i inne.

Terapia manualna w fizjoterapii stomatologicznej ma na celu działanie przeciwbólowe, przeciwobrzękowe na okolicę twarzy, głowy czy szyi, jak również rozluźniające na mięśnie żucia.

Fizjoterapia stomatologiczna jest metodą bezpieczną, nieinwazyjną i skuteczną, przeznaczoną dla pacjentów w każdym wieku. Powinna być stosowana jako leczenie z wyboru w przypadku wystąpienia wspomnianych objawów, a także w ramach leczenia ortodontycznego (aparatem), czy chirurgicznego w obrębie twarzoczaszki (ortognatycznego).

Korzyści z zastosowania fizjoterapii stomatologicznej

Fizjoterapia stomatologiczna jest relatywnie nową specjalnością, a jednak prężnie się rozwija, dając nam możliwość pomagania naszym pacjentom. Dolegliwości bólowe w obszarze twarzy i głowy są nieporównywalnie bardziej dotkliwe niż w innych okolicach ciała. Biorąc pod uwagę, że zaburzenia skroniowo-żuchwowe często współistnieją z depresją, zaburzeniami lękowymi czy innymi przewlekłymi zespołami bólowymi, mają one ogromny wpływ na stan psychiczny pacjentów i możliwość ekspresji emocji. Dlatego właśnie fizjoterapia stomatologiczna jest tak ważna, gdyż pozwala zmniejszyć ból, a także przywracać prawidłową funkcję mięśni twarzy.

Korzyści ze stosowania fizjoterapii stomatologicznej

  • redukcja bądź eliminacja bólu
  • poprawa zakresu ruchomości i symetrii ruchu żuchwy
  • poprawa ukrwienia tkanek
  • poprawa przepływu krwi i limfy oraz odżywienia tkanek
  • normalizacja napięcia mięśniowego w obrębie twarzy, głowy czy szyi
  • przyspieszenie gojenia tkanek
  • skrócenia czasu leczenia, np. po zabiegach chirurgicznych
  • zmniejszenie kosztów leczenia

Na czym polega fizjoterapia stomatologiczna?

Nadrzędny celem fizjoterapii stomatologicznej jest przywrócenie prawidłowej funkcji i podstawowych czynności układu stomatognatycznego, takich jak mówienie, jedzenie, połykanie, oddychanie, mimika twarzy czy ekspresja emocji. To wszystko jest możliwe dzięki zastosowaniu technik przeciwbólowych, uciskowych, rozluźniających oraz rozciągających. Poszczególne techniki manualne pozwalają odtworzyć prawidłowy zakres ruchu stawów skroniowo-żuchwowych, normalizować napięcie mięśni żucia, a także usprawnić kontrolę nerwowo-mięśniową całego układu.

Stosujemy typową pracę manualną, ale przede wszystkim wpajamy pacjentom prawidłowe nawyki, uczymy unikania zachowań prowadzących do nasilenia objawów oraz ćwiczeń, które mogą wykonywać samodzielnie w celu podtrzymywania efektów leczenia.

Fizjoterapia stomatologiczna – wskazania

Fizjoterapia stomatologiczna zwykle stanowi terapię uzupełniającą głównego leczenia medycznego, ale często jest też główną terapią. W wielu przypadkach jest alternatywą dla leczenia operacyjnego i farmakologicznego. Wskazaniami do podjęcia fizjoterapii stomatologicznej są między innymi:

  • ból lub sztywność mięśni żucia
  • trzaski, klikanie, przeskakiwanie podczas ruchu żuchwy
  • blokowanie żuchwy
  • dysfunkcja stawów skroniowo-żuchwowych
  • ograniczenie zakresu ruchomości żuchwy
  • asymetria toru ruchu żuchwy
  • ból stawu skroniowo-żuchwowego
  • leczenie ortodontyczne – przygotowanie przed założeniem oraz podczas stosowania aparatu (stałego lub ruchomego), a także szyn zgryzowych – relaksacyjnych, repozycyjnych lub stabilizujących
  • leczenie protetyczne
  • leczenie chirurgiczne – stan po ekstrakcji zęba, stan po wszczepieniu implantu, chirurgiczne rozszerzenie szczęki (SARPE – hyrax, TPD – dystraktor), operacje ortognatyczne (jedno- czy dwuszczękowe)
  • stan po urazie (złamania, zwichnięcia) szczęki, żuchwy czy innych kości twarzoczaszki
  • zaburzenia czucia twarzy po zabiegach operacyjnych
  • stan po leczeniu radioterapeutycznym w obrębie głowy i szyi (włóknienie i utrata elastyczności tkanki powoduje ograniczenie ruchomości żuchwy – szczękościsk)
  • neuralgia nerwu trójdzielnego (V), porażenie nerwu twarzowego (VII) oraz dysfunkcje innych nerwów czaszkowych
  • zaburzenia mowy wynikające z dysfunkcji narządu żucia (np. po udarze mózgu)
  • skroniowo-potyliczne (napięciowe) bóle głowy
  • blizny pooperacyjne po zabiegach w okolicy głowy i szyi
  • zaburzenia mięśniowo-powięziowe w obrębie głowy i szyi
  • ból ucha, zaburzenia słuchu, szumy uszne (po wykluczeniu przyczyny laryngologicznej)
  • odczucie obecności ciała obcego w gardle
  • stany napięcia emocjonalnego powodujące dysfunkcję narządu żucia

Techniki terapii manualnej stosujemy również u pacjentów prezentujących najczęściej występującą parafunkcję układu stomatognatycznego, czyli bruksizm, który objawia się zaciskaniem i/lub zgrzytaniem zębów.

Fizjoterapia stomatologiczna – przeciwwskazania

Fizjoterapia stomatologiczna jest bezpieczną i bezbólową terapią. Wnikliwy wywiad poszerzony o wykorzystanie kwestionariuszy oraz dokładne badanie manualne i funkcjonalne pozwalają wykryć obecność niepokojących objawów, które wymagałyby konsultacji z innymi specjalistami z obszaru stomatologii, ortodoncji, chirurgii czy psychologii.

Współpraca ze wspomnianymi specjalistami pozwala zapewnić pacjentom najwyższy standard leczenia, podnosząc tym samym komfort i jakość codziennego funkcjonowania.

Jak wygląda wizyta u fizjoterapeuty stomatologicznego?

Wizyta u fizjoterapeuty rozpoczyna się od przeprowadzenia wywiadu oraz badania. Zgodnie z najnowszymi wytycznymi diagnostycznymi wykonujemy poszerzony wywiad, wykorzystując wystandaryzowane kwestionariusze pozwalające uzyskać szerszy obraz stanu pacjenta.

Następnie fizjoterapeuta wykonuje badanie funkcjonalne polegające na pomiarach zakresów ruchomości czy symetrii ruchu żuchwy. Dalsze badanie manualne polega na ocenie objawów pochodzących ze stawów skroniowo-żuchwowych czy mięśni żucia. Badanie palpacyjne (dotykowe) odbywa się zarówno poprzez ucisk mięśni zlokalizowanych na polikach i skroni, jak i od wewnątrz jamy ustnej.

Jeżeli pacjent posiada wcześniejsze badania obrazowe wykonane w ramach leczenia stomatologicznego, ortodontycznego czy chirurgicznego, pierwsza wizyta jest odpowiednim momentem, aby fizjoterapeuta mógł się z nimi zapoznać. Należy przy tym pamiętać, że brak badań obrazowych nie jest przeciwwskazaniem do wizyty u fizjoterapeuty. Pierwszorzędnym celem badania jest wykluczenie obecności niebezpiecznych objawów, a w przypadku ich wystąpienia – przekierowanie pacjenta do odpowiedniego specjalisty.

Właściwe rozpoznanie pozwala wytłumaczyć pacjentowi szczegóły jego dolegliwości i wdrożyć odpowiednie techniki manualne oraz przekazać wskazówki do samodzielnej pracy w domu.

Ogólny schemat fizjoterapii jest następujący: w stanach ostrych w pierwszej kolejności podejmuje się działania przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwobrzękowe poprzez zastosowanie odpowiednich technik mięśniowo-powięziowych, drenażu limfatycznego czy trakcji.

Następnie, po ustabilizowaniu stanu pacjenta, poszukujemy pierwotnej przyczyny powstania objawów, aby móc je wyeliminować w procesie terapii. Przykładem może być manualna repozycja dysku stawowego, który w przypadku zablokowania stanowi mechaniczną blokadę stawu skroniowo-żuchwowego. Odblokowanie dysku spowoduje zmniejszenie bólu oraz przywrócenie zakresu ruchomości, a także symetrii ruchu żuchwy.

Kolejnym krokiem jest wprowadzenie technik eliminujących prezentowane objawy, np. mobilizację stawu, tj. rozciąganie torebki stawowej w przypadku ograniczenia ruchomości. Głównym celem wspomnianych technik jest poprawa struktury, przez co poprawia się również funkcja narządu żucia. W ostatniej fazie fizjoterapii poszukujemy czynników przeciążających narząd żucia (np. nieprawidłowego ustawienia głowy czy obecności parafunkcji) i dążymy do ich eliminacji w ramach profilaktyki nawrotów objawów.

Na każdym etapie uczymy pacjenta oraz pokazujemy, jakie ćwiczenia powinien wykonywać samodzielnie w ramach autoterapii w celu przedłużenia efektów fizjoterapii.

Optymalna liczba zabiegów u fizjoterapeuty stomatologicznego

Liczba zabiegów u fizjoterapeuty zależy od stanu klinicznego pacjenta. Inna jest terapia w stanie ostrym, np. w przypadku zablokowania stawu skroniowo-żuchwowego, a inna w stanach przewlekłych, takich jak podwyższone napięcie mięśniowe, trzaski stawowe czy bruksizm. W Fizjoklinice rozkładamy czas terapii na cztery etapy – etap przeciwbólowy, etap poszukiwania i eliminacji pierwotnej przyczyny dysfunkcji, etap eliminacji objawów oraz etap profilaktyki nawrotów i autoterapii. Wszystkie etapy są szczegółowo omawiane i uzgadniane z pacjentem na pierwszej wizycie. Na zakończenie każdego z etapów dokonujemy kontroli postępów poprzez ocenę objawów, zarówno przy pomocy obiektywnych pomiarów, wystandaryzowanych kwestionariuszy, jak i subiektywnych odczuć pacjenta. Zachęcamy pacjentów do czynnego udziału w procesie fizjoterapii, gdyż uważamy, że partnerskie relacje przyspieszają proces leczenia.

Fizjoterapia stomatologiczna – skutki uboczne

Techniki manualne stosowane w fizjoterapii stomatologicznej są bardzo bezpieczne, a co za tym idzie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych jest niskie. Dobra komunikacja oparta na nawiązanej relacji z pacjentami pozwala nam być w ciągłym kontakcie i modyfikować leczenie w zależności od odczuć i reakcji pacjenta. Uważamy, że taki model współpracy poprawia poczucie bezpieczeństwa pacjenta, pozytywnie wpływając na terapię.

Nasi specjaliści – zapisz się na wizytę