Spis treści:

Mięśnie Kegla inaczej zwane mięśniami dna miednicy. Nazwa – ćwiczeń Kegla – jest nawą bardziej zwyczajową i pochodzi od nazwiska dr Arnolda Kegla, który był prekursorem badania kobiecych mięśni i który na przełomie lat 40 i 50 opracował podstawy naukowe rehabilitacji mięśni dna miednicy dla kobiet cierpiących na nietrzymanie moczu.

Dr Kegel wyodrębnił tylko kilka mięśni z całego kompleksu mięśni dna miednicy. Współcześnie wiemy znacznie więcej na temat funkcjonowania i zależności oraz ćwiczeń jakie można wykonać by przywrócić sprawność.

Obecnie co raz rzadziej używa się sformułowania ćw. Kegla, prawidłową nazwą jest ćwiczenie mięśni dna miednicy.

Na czym polegają ćwiczenia mięśni dna miednicy

Zanim przystąpi się do ćwiczeń niezbędny jest wywiad oraz badanie. Badanie pozwala określić, gdzie leży problem. Każda kobieta powinna mieć dobrane ćwiczenia indywidualnie. Błędem jest wykonywanie takich samych ćwiczeń dla wielu osób, bez uprzedniego badania.

Po badaniu dobierany jest indywidualny „plan treningowy” dla mięśni dna miednicy, w przypadku osłabienia mięśni, natomiast błędem jest wzmacnianie mięśni w przypadku ich nadmiernego napięcia. Jeśli będziemy wzmacniać mięśnie zbyt napięte, wówczas może dojść do pogorszenia objawów np. Może pojawić się ból lub nietrzymanie moczu.

Rodzaje włókien mięśni dna miednicy i związane z nimi funkcje

Z uwagi na różnorodność włókien mięśni dna miednicy – w mięśniach znajdują się włókna szybko i wolno kurczliwe, trening powinien zawierać w sobie elementy dedykowane tym strukturom.
Włókna szybkie inaczej zwane fazowe są to włókna, które kurczą się w odpowiedzi na takie aktywności jak kaszel, kichanie, potknięcie się. Włókna wolne, natomiast podpierają jak hamak narządy miednicy mniejszej. Włókna mają zdolność transformacji jednych w drugie. Istnieje więc możliwość, że jeśli będziesz ćwiczyć tylko jeden typ włókien, objawy ulegną nasileniu.

Trening mięśni dna miednicy

Trening ma charakter progresywny. Na początku wprowadzone są ćwiczenia w pozycjach niskich, leżenie na plecach na boku, klęk podparty. Pacjentkom jest w tych pozycji najłatwiej wykonać ćwiczenie. Na kolejnych spotkaniach dokładane są co raz trudniejsze ćwiczenia i kolejne elementy treningowe mięśni dna miednicy w połączeniu z czynnościami funkcjonalnymi np. podskoki, zeskoki, podbiegnięcie. Jeśli pacjentka chce się przygotować do powrotu do treningu np. biegowego, wówczas wprowadzane są formy treningu, które w bezpieczny sposób pozwolą przygotować się do takiej aktywności.

Jeśli podczas badania terapeuta stwierdzi, że funkcja mięśni jest bardzo słaba, pacjentce trudno jest poczuć swoje mięśnie wówczas zalecona zostanie elektrostymulacja, która ułatwia poczucie ruchu mięśni dna miednicy i jest dobrym startem do samodzielnego treningu.

Wskazania do treningu mięśni dna miednicy

Wskazań do treningu mięśni dna miednicy jest bardzo wiele. Mięśnie należy ćwiczyć nie tylko po porodzie, ale też, kiedy doświadczasz jakiś niepokojących symptomów lub przygotowujesz się do operacji w obrębie miednicy. Poniżej znajdziesz wskazania:

  • Poród
  • Nietrzymanie moczu
  • Nietrzymanie gazów, nietrzymanie stolca
  • Uczucie osłabienia mięśni dna miednicy
  • Uczucie nadmiernego napięcia mięśni dna miednicy
  • Ból podczas stosunku
  • Uczucie ciężkości w pochwie
  • Powrót do aktywności fizycznej po porodzie
  • Przygotowanie się do operacji w obrębie miednicy np. plastyka ścian pochwy, wstawienie taśmy pod cewkowej, histerotomia
  • Po zabiegu/ operacyjnym, w celu utrzymaniu efektów leczenia
  • Bolesne miesiączki
  • Endometrioza, adenomioza
  • Menopauza
  • Hemoroidy

Od czego zależy sukces treningu mięśni dna miednicy

Powodzenie treningu zależy od wielu czynników. Istotnym elementem oprócz treningu jest modyfikacja czynności toaletowych, które w wielu przypadkach są przyczyną problemu, czyli unikanie np. parcia podczas sikania lub sikania na zapas. Kolejnym elementem jest systematyczność ćwiczeń i założenie, że jest to proces leczniczy. Trening mięśni dna nie powinien zakończyć się w pozycji leżenia na plecach. Aby ćwiczenia miały sens pacjentka powinna zostać nauczona jak wykorzystać wiedzę do wykonywania aktywności bardziej funkcjonalnych np. podnoszenie dziecka, wchodzenie po schodach, kichanie. W wyniku treningu stopniowo przywracane są kolejne sprawności.
Niezwykle ważnym i też kluczowym czynnikiem jest wyjściowy stan mięśni dna miednicy. Jeśli w wyniku np. porodu doszło do uszkodzenia tkanek, czyli zostały uszkodzone pewne struktury anatomiczne, wówczas trening będzie miał ograniczone możliwości i może trwać dłużej.

Przeciwskazania do treningu mięśni dna miednicy

Trening dna miednicy jest bardzo bezpieczną i niebolesną forma treningu. Przeciwskazań do samego treningu nie ma. Istnieją natomiast przeciwskazania do badania pacjentki:

  • brak zgody na badania
  • ciąża problematyczna – brak zgody od lekarza
  • Poniżej 18 r.ż. – wówczas wymagana jest obecność osoby dorosłej
  • Infekcja dróg moczowych lub pochwy
  • Radioterapia w nieodległym czasie

Menstruacja nie jest przeciwskazaniem do badania

Jeśli jednak, pacjentka z jakiś powodów nie chce zostać zbadana bezpośrednio, istnieją sposoby badania pośredniego. Jest to również bardzo wartościowe badanie jednak nie tak dokładne jak badanie przez pochwowe.

Optymalna ilość zabiegów

W przypadku treningu mięśni dna miednicy, tak jak w przypadku każdego treningu wskazana jest seria zabiegów w odstępach dwu, trzytygodniowych. Podczas wizyty pacjentka dostaje różne zalecenia i instrukcji do samodzielnego wykonywania w domu. Jeśli pacjentka ma obawy, że może wykonać sama „coś nie tak” wówczas wizyty mogą odbywać się częściej. I w drugą stronę. Jeśli pacjentka czuje się pewnie i chce mieć wizyty co 3- 4 tygodnie, wówczas wizyty są rzadziej. Z doświadczenia pacjentek i własnych wiemy, że szczególnie w pierwszych tygodniach treningu, częstsze wizyty są korzystniejsze i pozwalają wyeliminować błędy.

FIZJOTERAPIA, OSTEOPATIA, TRENING, LECZENIE BÓLU - BLOG

Artykuły | Wskazówki | Porady | Video